چیدمان آشپزخانه بدون اپن

از وقتی سر و کله آشپزخانه اپن به منزل ایرانی ها باز شد، کمتر طرحی را می بینیم که آشپزخانه را به شکل سنتی درآورده باشد. این قضیه محدود به کشور ما هم نیست؛ اگر مشابه این عبارت را به انگلیسی در گوگل جستجو کنید به کاربرانی برمی خورید که خیال می کنند عجیب است که هنوز به آن طرح آشپزخانه بسته علاقه دارند. اینکه چرا چنین اتفاقی پیش آمده جای بررسی دارد، اما حرف اصلی این است که قطعا عده زیادی طرفدار آن شکل سنتی بودند و هستند. طبیعتا هر دو نوع آشپزخانه مثل خیلی از چیزهای دیگر در این دنیا مزایا و معایبی دارند. اینجا مختصری درباره فایده های آشپزخانه بسته صحبت می کنیم و بعد می گوییم چطور می شود چیدمان این گوشه از خانه را طراحی کرد.

4 مزیت آشپزخانه بسته

حریم خصوصی: بسیاری از سرآشپزها مدل بسته را ترجیح می دهند، چرا که از سر و صداها و سایر مزاحمت های بخش های دیگر خانه به دور هستند. به طور کلی فضای اختصاصی داشتن، حس امنیت و راحتی بیشتری برای کسی که در آن فضا کار می کند به همراه دارد.

فضای بیشتر: کاملا مشخص است؛ وقتی یک دیوار را حذف کنید، بخشی از فضا را از دست می دهید. در آشپزخانه های بسته معمولا کابینت ها و کشوهای بیشتری وجود دارد و برای افرادی که وسایلشان زیاد است، مزیت مهمی به حساب می آید.

کنترل بو: در آشپزخانه بسته ساده تر می شود بوها را کنترل کرد. این موضوع برای کسانی که به بوی مواد مختلف حساس هستند اهمیت دارد. هرچند شاید درباره این مورد نظرها یکسان نباشد و بعضی ها ترجیح بدهند بوی پخته شدن غذا را حس کنند. شاید هم به این بستگی دارد که چه غذایی درست می کنید!

طراحی آزادانه: وقتی از اتاق پذیرایی به آشپزخانه دید داشته باشیم و این دو فضا به هم ارتباط داشته باشند، برای طراحی ناچاریم رنگ ها و اجزایشان را هماهنگ کنیم. اما وقتی آشپزخانه در فضایی جداگانه قرار دارد، به سادگی و با آزادی کامل می توانیم رنگ و طرحش را انتخاب کنیم. ضمنا می توانیم بدون توجه به سایر بخش های خانه، هر گاه که خواستیم چیدمان آشپزخانه را عوض کنیم.

چیدمان آشپزخانه بدون اپن (بسته)

کار ما این است که طوری وسایل را بچینیم و چیزهایی برای خانه تهیه کنیم که معایب را تا حد امکان کاهش دهد و مزایا را پررنگ تر کند. یکی از این معایب، نور کم آشپزخانه های بسته است. طبیعتا وقتی دیواری جلوی نور -به ویژه نور طبیعی- را می گیرد، این بخش از خانه کمی تاریک می شود. از آنجایی که آشپز نیاز دارد محیط اطرافش کاملا روشن باشد، ناچاریم سراغ وسایل روشنایی برویم. اگر آشپزخانه پنجره دارد که در این مورد شانس آورده اید؛ هیج نوری به زیبایی و ملایمت نور طبیعی نیست.

ضمن اینکه با وجود پنجره تهویه بهتری هم خواهید داشت؛ این موضوع به ویژه در خصوص آشپزخانه های بسته اهمیت بیشتری پیدا می کند چون یکی از چالش های این نوع آشپزخانه ها کنترل بو و گرمای محیط است. اگر از نور طبیعی بی بهره اید باید از وسایل روشنایی مثل چراغ LED کمک بگیرید، به ویژه در قسمتی که مواد را می شویید یا آنها را آماده می کنید. در خصوص رنگ نور هم یکی از بهترین گزینه ها ترکیبی از نور سفید و زرد است که نور ملایم و نور انرژی بخش را متعادل می کند.

اگر فضای آشپزخانه کوچک است می توان اینطور نتیجه گیری کرد که افراد کمی در آن خانه زندگی می کنند؛ پس احتیاجی به یک میز ناهارخوری بزرگ نیست. اما یک میز کوچک در کنار کارایی اصلی اش، حین درست کردن غذا هم می تواند به کمک شما بیاید. ضمن اینکه محل استراحت خوبی است؛ به این ترتیب برای آماده کردن چیزی مثل سالاد یا خرد کردن مواد، به جای حالت ایستاده می توان روی صندلی یا نیمکت آشپزخانه نشست. بسیاری حس بهتری در آشپزخانه دارند و ترجیح می دهند برخی از مکالمه ها با دوستان نزدیکشان در این بخش از خانه باشد.

چیدمان آشپزخانه بدون اپن (باز)

در آشپزخانه های باز مشکل کمتری برای قرار دادن میز داریم، در نتیجه می توانید میزی بزرگتر بگذارید. هرچند اغلب در این نوع آشپزخانه ها کابینت جزیره ای میگذارند که کارایی بیشتری هم دارد، اما اگر امکان تهیه آن را ندارید یا فضای خانه به شکلی است که نمی توانید چنین کابینتی را در مرکز آشپزخانه قرار دهید، یک میز ناهارخوری کوچک هم کار شما را راه می اندازد.

اگر آشپزخانه بزرگی دارید و میز ناهارخوری را در آن قرار داده اید، بهتر است یک چراغ آویز هم در بالای میز بگذارید که هنگام خوردن غذا یا میان وعده روشنایی خوبی داشته باشید. چراغ آویز یا لوستر کوچک هم نمای آشپزخانه را زیباتر می کند و هم به خاطر روشن کردن محیط اطراف، آنجا را بزرگتر نشان می دهد.

یکی از قاعده های جالب و البته کارا در چیدمان آشپزخانه این است که مثلثی را در این فضا در نظر بگیرید و یخچال، اجاق گاز و سینک را در سه نقطه یا بهتر بگوییم، در سه ضلع آن قرار دهید؛ این کار به طور معمول هم چیدن سایر چیزها را ساده می کند و هم باعث می شود دسترسی خوبی به وسیله ها داشته باشید. این ایده برای آشپزخانه های کوچک بیشتر به کار گرفته می شود.

ترفندهای ساده دیگری هست که اغلب مردم انجام می دهند و شاید نیاز به گفتنش نباشد؛ کارهایی مثل چیدن وسیله های پرکاربرد در جلوی قفسه ها یا دسته بندی کردن و قرار دادن اقلام مرتبط در کنار هم. وقتی محیط کوچکی داشته باشید، بهتر است تا جای ممکن سبک مینیمال را در خانه پیاده کنید؛ اقلامی را که کاربردی نیستند کنار بگذارید و اطرافتان را خلوت و ساده نگه دارید؛ به این ترتیب هم محیط دلبازتری خواهید داشت و هم به آرامش ذهنی می رسید. هرچند ممکن است بعضی ها آشپزخانه شلوغ را بپسندند با رنگ های مختلف و ظرف ها ادویه روی میز و ظروف مختلفی که دم دست هستند. اما برای محیط کوچک چنین فضایی توصیه نمی شود. ضمنا در نظر داشته باشید که در آشپزخانه بدون اپن و باز، نمای این بخش در معرض دید مهمان های شماست و کوچکترین به هم ریختگی کاملا به چشم می آید.

جمع بندی

طرح آشپزخانه های اپن که تقریبا در دهه هفتاد وارد خانه ایرانی ها شد، تغییر چشمگیری در چیدمان خانه و به ویژه آشپزخانه شاهد بودیم؛ چون دیگر مثل قبل حریم خصوصی وجود نداشت و هر بی نظمی و آشفتگی در این بخش از خانه به چشم می آمد. اما طبیعتا مزیت های زیادی به همراه داشت از جمله دید راحت به تلویزیون، تعامل با افراد در اتاق نشیمن، مراقبت بیشتر از بچه های کوچک، زیبایی بصری، باز شدن فضای خانه و … که باعث شد اغلب خانه ها به همین شکل طراحی شوند. چیدمان این دو نوع آشپزخانه شاید اشتراکاتی با هم داشته باشند اما تفاوت های عمده ای هم دارند که هنگام چیدن وسایل باید به آنها دقت کرد؛ از مدل و نحوه قرارگیری میز ناهارخوری تا رنگ کابینت و میزان نور.