فهرست محتوا
این بار خبری از مطلب آموزشی نیست؛ بعد از کلی مقاله درباره پاک کردن لکه و راهنمای خرید و تزئین اتاق و چیدمان اتاق، می خواهم برایتان از ماجراهای بامزه ای بنویسم که یک جورهایی با تشک و خواب و تختخواب ارتباط دارند. در این ماجراها همه چیز پیدا می شود، از وصیت ویلیام شکسپیر تا بزرگترین تخت در جهان، از دنیای عرب تا یونان باستان. مقدمه بس است، برویم سراغ ماجراها که یا شما را می خنداند یا دود از کله تان بلند می کند.
کلمه ای عربی
تشک در زبان انگلیسی می شود Mattress. این کلمه از Matrah یا همان «مطرح» (در عربی) آمده. حالا چطور از کشورهای عرب زبان به آنجا رفته؟ قضیه به جنگ های صلیبی برمی گردد و روزگاری که انگلیسی ها روی پارچه هایی می خوابیدند که از کاه پر می شد. جنگجویان غربی وقتی به اینطرف جهان آمدند، از دیدن تشک و بالش های مجلل و باشکوهی که اعراب داشتند، تعجب کردند. جالب اینکه گفته شده خود اعراب هم بالش های لاکچری را از ایرانی ها وام گرفته بودند. کلمه «تشک» هم که ما استفاده می کنیم، ظاهرا از ترکی وارد زبان فارسی شده است، که پیشتر «توشک» هم گفته می شد و گاهی در صحبت عامه مردم «دشک» هم گفته می شود.
تخت خواب تاشو در یونان باستان
حالا می روید تخت خواب تاشو می خرید و خیال می کنید مدرن ترین کالای خواب را گرفته اید، اما واقعیت این است که این مدل تخت خواب در یونان باستان هم وجود داشته است. این یونانیان که ریشه هر چیزی را بگیری یک سمتش به ایشان می رسد، علاقه ویژه ای به مبلمان چندمنظوره داشتند. برای همین یک وسیله ای داشتند که مشابه همین چیزی است که امروزه ما به نام تخت تاشو می شناسیم. من می ترسم اگر درباره بالش طبی هم که تحقیق کنیم بفهمیم در یونان باستان مشابهش را داشته اند!
قانونی برای برچسب تشک
البته که درباره کشور خودمان صحبت نمی کنیم، بلکه حرف از آنطرف آب هاست. موضوع هم به سال ها پیش برمی گردد؛ در اوایل قرن نوزدهم، برخی ها برای سودجویی بیشتر، تشک ها را با پارچه های کهنه و پاره و دورانداخته شده درست می کردند. خلاصه حالا دیگر زدن یک برچسب حاوی اطلاعات کامل، تبدیل به قانون شده. البته که با وجود برندهای معتبر چنین اتفاقی نمی افتد، ولی با وجود این برچسب ها شما خیالتان راحت است که این تشک چه زمانی درست شده، تا چه مدت می تواند استفاده شود و چیزهایی از این قبیل. ماجرای قانونی بودن زدن برچسب روی تشک به جایی رسید که برایش جوک هم ساختند و بین مردم این حرف پخش شده بود که کندن آن کاری غیرقانونی است و مجازات دارد!
لویی چهاردهم و تخت های بی شمار
درباره اش نوشته شده مردی که عاشق خوابیدن بود. قبل از اینکه اصل خبر را بگویم، تاکید کنم که این ماجرا شوخی نیست و واقعیت دارد. ایشان که هفتاد و چند سال در راس حکومت فرانسه بود، در مجموع 413 تختخواب در کاخ هایش داشت. لویی کبیر علاقه خاصی به خوابیدن داشت و عقیده اش بر این بود که خواب مثل یک دارایی ارزشمند است که باید به خوبی از آن مراقبت کرد. او می توانست همانطور که در تختش خوابیده و ملحفه روی خودش کشیده، دستورات حکومتی را ابلاغ کند. شاید باور نکنید اما اجازه تماشای خوابیدن یا بیدار شدن ایشان هم یک افتخار به حساب می آمده.
وصیت شکسپیر درباره تختخوابش
گفته شده چند باری این وصیتنامه عوض شد، اما چیزی که می دانیم این است که جناب ویلیام شکسپیر، برای همسرش یک تختخواب درجه دو به ارث گذاشته بود. یعنی خودش با دست های خودش این را نوشته که کدام تخت به چه کسی برسد. در آن زمان بهترین تخت، تختخواب مهمان بوده. شکسپیر گفته که بهترین تختخواب به دخترش برسد و آن یکی را هم گذاشت برای همسرش. حالا باز خوب است درباره چیزهای دیگر حرفی نزده؛ مثلا فکرش را بکنید در وصیتنامه بزرگترین نمایشنامه نویس تاریخ جهان بخوانید که آن پادری دم حمام را بدهید به عمه ویکتوریا و آن روتختی دو نفره هم برسد به پسرخاله جرج. البته می گویند شکسپیر منظور خاصی از این حرف داشته؛ راست و دروغش بماند با خودشان.
بزرگترین تختخواب جهان
ما در همین سایت بارها و بارها گفتیم که تختخواب «کینگ سایز» (که نمی دانم چرا این کلمه معادل فارسی ندارد) خیلی بزرگ است و به درد هر اتاق خوابی هم نمی خورد. اما ظاهرا هلندی ها زیاد با این حرف موافق نیستند و دنبال چیزی بزرگتر گشتند. این شد که در یک فستیوال تابستانی در سال 2011 تختخوابی ساختند که 26 متر طول داشت و 16 متر عرض. نمی توانیم قول بدهیم که خوابیدن روی این راحت تر از تخت خودتان است ولی گزینه ایده آلی است برای آنهایی که در خواب غلت می زنند.
اضافه وزن تشک
در دنیایی که تشک هم بعد از چند سال وزنش زیاد می شود، نمی دانم چرا به آدمیزاد به خاطر چند کیلو وزن ناقابل گیر می دهند. شما تصور کنید تشکی که می خرید و هر شب رویش می خوابید، می تواند بعد از ده سال وزنش دو برابر شود؛ بله، با همین گرد و غبار و سلول های مرده پوست شما و ورود حشره ها. برای همین است که من بارها تاکید کردم روی تشک که دراز می کشید و فیلم می بینید، چیزی نخورید، چون خرده ریزهای چیپس و پفک و تخمه وارد تشک می شود و تمیز کردنش دردسر است. دست کم یک عدد روتختی دو نفره بیندازید که شستن و پاک کردنش راحت است.
بچه های بدون تخت خواب
تا میانه های قرن نوزدهم، کاملا رایج بود که خانواده ها در یک اتاق می خوابیدند، و شاید حتی روی یک تخت. شکل زندگی ها واقعا طور دیگری بود و اصلا به نظر می رسید بچه ها خیلی زود وارد دوره بزرگسالی می شدند. ظاهرا از دوره ملکه ویکتوریا بود که کم کم به این نتیجه رسیدند که بهتر است بچه ها اتاق و تخت خوابی مخصوص خودشان داشته باشند و یک چیزی مثل مهد کودک برایشان تدارک دیده شود. یعنی فکرش را بکنید بخش عمده ای از تاریخ بشریت، بچه ها جای خواب مخصوص خودشان را نداشتند. حالا اما نه تنها اتاق و تخت خودشان را دارند، که هر روز هم مدل های جدید پتو و بالش برایشان تولید می شود؛ نمونه اش هم روتختی سه بعدی است که خیلی هم مورد استقبالشان قرار گرفته.
یک ربع وقت دارید
البته این جور چیزها دستوری نیست، ولی حرف اصلی این است که باید در کمتر از پانزده دقیقه خوابتان ببرد. این مدت زمانی است که طول می کشد مغز شما به خواب برود. پس شما زودتر از این زمان به خواب می روید، یعنی کمبود خواب دارید و اگر خوابیدنتان کمی طول می کشد، یعنی مشکل بی خوابی دارید. عوامل زیادی هم در این بی خوابی نقش دارند، مثل سبک زندگی و خوراک و مشغله فکری. اگر هم فکر می کنید همه توصیه ها را عمل کرده اید، شاید بد نباشد تشک را عوض کنید. گاهی وقت ها مشکل از جای خواب نامناسب است.
چی یاد گرفتیم؟
حالا درست است که دلیل خاصی برای گفتن این واقعیت های بامزه نداشتیم جز سرگرمی، اما اگر خوب دقت کنید این مطلب یک چیزهایی هم برای ما داشت. مثلا اینکه فهمیدیم خوابیدن و آرامش شبانه از روزگار قدیم برای آدمیزاد مهم و حیاتی بوده تا جایی که از زمان یونان باستان به فکر ساختن تختی بوده اند که بشود با خود به دل طبیعت برد و آنجا خوابید. یا اینکه یک تختخواب ساده چه نقش مهمی می تواند داشته باشد که مهمترین نمایشنامه نویس جهان، در متن وصیتنامه اش به آن اشاره ای کنایی کند. و اینکه در طول تاریخ پر غصه بشر، چقدر به بچه ها، به کودکان و نوجوانان سخت گرفته شده. کاش می شد شما هم بنویسید چه چیزی از این واقعیت های بامزه می شود یاد گرفت.
